استنت، جراحی بای پس هیچ سودی در میزان مرگ و میر بیماری قلبی در میان بیماران پایدار نشان نمی دهد

16 نوامبر 2019 - توسط تریسی وایت

تست
دیوید مارون

بر اساس یک کارآزمایی بالینی بزرگ و با بودجه فدرال که توسط محققان دانشگاه استنفورد انجام شد، بیماران مبتلا به بیماری قلبی شدید اما پایدار که تنها با داروها و توصیه‌های مربوط به شیوه زندگی درمان می‌شوند، نسبت به افرادی که تحت روش‌های جراحی تهاجمی قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا مرگ نیستند. دانشکده پزشکی و دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک.

با این حال، این کارآزمایی نشان داد که در میان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر که علائم آنژین را نیز داشتند -درد قفسه سینه ناشی از محدود شدن جریان خون به قلب- درمان با روش‌های تهاجمی مانند استنت یا جراحی بای پس، در تسکین علائم مؤثرتر بود. و بهبود کیفیت زندگی

دیوید مارون، MD، استاد بالینی پزشکی و مدیر قلب و عروق پیشگیرانه در دانشکده پزشکی استنفورد، گفت: "برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی شدید اما پایدار که نمی خواهند تحت این روش های تهاجمی قرار بگیرند، این نتایج بسیار اطمینان بخش است." رئیس مشترک کارآزمایی، به نام ایسکمی، برای مطالعه بین المللی اثربخشی سلامت مقایسه ای با رویکردهای پزشکی و تهاجمی.

مارون، که همچنین رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری استانفورد است، افزود: «نتایج نشان نمی‌دهد که آنها باید برای جلوگیری از حوادث قلبی تحت روش‌هایی قرار گیرند.

وقایع سلامتی اندازه گیری شده توسط این مطالعه شامل مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی، حمله قلبی، بستری شدن در بیمارستان به دلیل آنژین ناپایدار، بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی و احیا پس از ایست قلبی بود.

نتایج این مطالعه که شامل 5179 شرکت‌کننده در 320 سایت در 37 کشور بود، در 16 نوامبر در نشست‌های علمی انجمن قلب آمریکا در سال 2019 که در فیلادلفیا برگزار شد، ارائه شد.جودیت هوچمن، MD، دانشیار ارشد علوم بالینی در دانشکده پزشکی NYU Grossman، رئیس این کارآزمایی بود.سایر مؤسسات درگیر با تجزیه و تحلیل این مطالعه، مؤسسه قلب آمریکای مرکزی سنت لوک و دانشگاه دوک بودند.موسسه ملی قلب، ریه و خون بیش از 100 میلیون دلار در این مطالعه سرمایه گذاری کرده است که ثبت نام شرکت کنندگان را در سال 2012 آغاز کرد.

"یکی از سوالات اصلی"
این یکی از سوالات اصلی پزشکی قلب و عروق برای مدت طولانی بوده است: آیا درمان دارویی به تنهایی یا درمان دارویی همراه با روش های معمول تهاجمی بهترین درمان برای این گروه از بیماران قلبی با ثبات است؟رابرت هرینگتون، محقق مشترک مطالعه، دکتر، استاد و رئیس پزشکی در استنفورد و پروفسور پزشکی آرتور ال. بلومفیلد، گفت."من این را به عنوان کاهش تعداد روش های تهاجمی می بینم."

تست
رابرت هرینگتون

این مطالعه به گونه ای طراحی شده است که عملکرد بالینی فعلی را منعکس کند، که در آن بیماران با انسداد شدید در شریان های خود اغلب تحت آنژیوگرافی و عروق مجدد با کاشت استنت یا جراحی بای پس قرار می گیرند.تا به حال، شواهد علمی کمی برای تأیید اینکه آیا این روش‌ها در پیشگیری از عوارض جانبی قلبی مؤثرتر از درمان ساده بیماران با داروهایی مانند آسپرین و استاتین‌ها هستند، وجود داشته است.

هرینگتون که به طور مرتب بیماران را می بیند، گفت: "اگر به آن فکر کنید، یک شهود وجود دارد که اگر انسداد در یک شریان وجود داشته باشد و شواهدی وجود داشته باشد که آن انسداد باعث ایجاد مشکل می شود، باز کردن آن انسداد باعث می شود مردم احساس بهتری داشته باشند و عمر طولانی تری داشته باشند." با بیماری قلبی عروقی در مراقبت های بهداشتی استانفورد.اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه این لزوما درست است وجود ندارد.به همین دلیل ما این مطالعه را انجام دادیم.»

درمان های تهاجمی شامل کاتتریزاسیون است، روشی که در آن یک کاتتر لوله مانند به داخل شریان کشاله ران یا بازو می لغزد و از طریق رگ های خونی به قلب می رود.در صورت لزوم، مجدد عروق انجام می شود: قرار دادن استنت، که از طریق کاتتر برای باز کردن رگ خونی وارد می شود، یا جراحی بای پس قلبی، که در آن شریان یا ورید دیگری برای دور زدن ناحیه انسداد قرار می گیرد.

محققان بیماران قلبی را که در وضعیت پایداری قرار داشتند اما با ایسکمی متوسط ​​تا شدید ناشی از آترواسکلروز - رسوب پلاک در شریان ها - زندگی می کردند، مورد مطالعه قرار دادند.بیماری ایسکمیک قلب که به عنوان بیماری عروق کرونر یا بیماری عروق کرونر قلب نیز شناخته می شود، شایع ترین نوع بیماری قلبی است.بیماران مبتلا به این بیماری عروق قلب را باریک کرده اند که وقتی به طور کامل مسدود شود، باعث حمله قلبی می شود.به گفته انجمن قلب آمریکا، حدود 17.6 میلیون آمریکایی با این عارضه زندگی می کنند که هر ساله منجر به مرگ 450000 نفر می شود.

ایسکمی، که باعث کاهش جریان خون می شود، اغلب باعث علائم درد قفسه سینه به نام آنژین می شود.حدود دو سوم از بیماران قلبی که در این مطالعه ثبت نام کردند، از علائم درد قفسه سینه رنج می بردند.

به گفته محققان، نتایج این مطالعه برای افراد مبتلا به بیماری‌های حاد قلبی، مانند افرادی که دچار حمله قلبی شده‌اند، اعمال نمی‌شود.افرادی که حوادث حاد قلبی را تجربه می کنند باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی مناسب باشند.

مطالعه به صورت تصادفی
برای انجام این مطالعه، محققین بیماران را به طور تصادفی به دو گروه تقسیم کردند.هر دو گروه داروها و توصیه های مربوط به شیوه زندگی را دریافت کردند، اما تنها یکی از گروه ها تحت روش های تهاجمی قرار گرفتند.این مطالعه بیماران را بین 1 و نیم تا 7 سال دنبال کرد و هر رویداد قلبی را تحت نظر داشت.

نتایج نشان داد که افرادی که تحت یک روش تهاجمی قرار گرفتند، در مقایسه با افرادی که به تنهایی تحت درمان دارویی بودند، تقریباً 2 درصد بیشتر از حوادث قلبی در سال اول داشتند.به گفته محققان، این به خطرات اضافی ناشی از انجام روش های تهاجمی نسبت داده شد.تا سال دوم هیچ تفاوتی نشان داده نشد.در سال چهارم، میزان وقایع در بیمارانی که تحت درمان با روش‌های قلبی قرار گرفتند، 2 درصد کمتر از بیمارانی بود که تنها تحت درمان دارویی و شیوه زندگی بودند.محققان گفتند که این روند منجر به تفاوت کلی قابل توجهی بین دو استراتژی درمانی نشد.

در میان بیمارانی که در شروع مطالعه، درد روزانه یا هفتگی قفسه سینه را گزارش کردند، 50 درصد از افرادی که به صورت تهاجمی تحت درمان قرار گرفتند، پس از یک سال بدون آنژین بودند، در مقایسه با 20 درصد از افرادی که تنها با شیوه زندگی و دارو درمان شده بودند.

مارون گفت: «بر اساس نتایج ما، ما به همه بیماران توصیه می‌کنیم که داروهایی مصرف کنند که خطر حمله قلبی را کاهش می‌دهند، فعالیت بدنی داشته باشند، رژیم غذایی سالم داشته باشند و سیگار را ترک کنند.»بیماران بدون آنژین بهبودی نخواهند دید، اما بیماران مبتلا به آنژین با هر شدتی در صورت انجام یک عمل تهاجمی قلب، بهبود بیشتری در کیفیت زندگی خواهند داشت.آنها باید با پزشکان خود صحبت کنند تا تصمیم بگیرند که آیا مجددا عروقی انجام شوند یا خیر.

محققین قصد دارند به مدت پنج سال دیگر شرکت کنندگان در مطالعه را دنبال کنند تا تعیین کنند آیا نتایج در یک دوره زمانی طولانی تر تغییر می کند یا خیر.

پیگیری برای اینکه ببینیم آیا در طول زمان تفاوتی وجود خواهد داشت یا خیر، مهم خواهد بود.مارون گفت، برای دوره‌ای که شرکت‌کنندگان را دنبال می‌کردیم، هیچ سودی از استراتژی تهاجمی برای بقا نداشتیم."من فکر می کنم این نتایج باید عملکرد بالینی را تغییر دهد.بسیاری از روش ها بر روی افرادی که هیچ علامتی ندارند انجام می شود.توجیه گذاشتن استنت در بیمارانی که پایدار هستند و هیچ علامتی ندارند، دشوار است.